Door: Erik van Putten
Op woensdag 30 oktober werd het AutoWeek Bloggersboek “Vierkante Wielen” gelanceerd. Plaats van handeling was de redactie van AutoWeek. Het merendeel van de auteurs die hun bijdrage leverden aan dit echt fraai geworden boekwerk was aanwezig. U kunt zich voorstellen dat ondergetekende in alle bescheidenheid trots was op het feit dat hij dankzij zijn bijdrage aan “Vierkante Wielen” de medeauteurs en de hoofdredacteur van AutoWeek de hand mocht schudden en mocht leren kennen.
Bijzondere kennismaking
Die kennismaking met de coauteurs en initiators van het mooie boek was bijzonder. Het was vooral mooi om te zien hoe volstrekt verschillende mensen met een verscheidenheid aan achtergronden elkaar op autogebied- en alles daarom heen- wisten te vinden. Tijdens onze gezamenlijke lunch in NH-Hoteles in Hoofddorp vervolgde de autopassie moeiteloos de rol van grote gemene deler. Media, belangenorganisaties, Top Gear, de fantastische documentaire “Das Auto: the Germans, their cars and us”: het werd allemaal besproken. Evenals tal van automerken.
Atmosferisch zwak
Er was nog iets dat opviel. Het automobiel-gepassioneerde gezelschap had een opvallend zwak voor alles wat atmosferisch was. Oftewel: de niet door een turbo geholpen en daardoor van een kleinere cilinderinhoud voorziene- zogenaamd- efficiënte motor. Die voorliefde bleek een basis te zijn voor een vervolgonderwerp: welk merk biedt- gemeten naar oorspronkelijke merkwaarden- dezelfde beleving als in vroeger tijden. Vanaf dat moment ging het gehele arsenaal aan momenteel geproduceerde auto’s over de tongriem.
Alles groeit naar elkaar toe
We kwamen tot de conclusie dat de grootste Duitse premiummerken alle hoeken en gaten fraai opvullen. Maar dat ze onbewust naar elkaar toegroeien. Bij de Duitse volumemerken is de look and feel van een hoog gehalte, maar vroeger waren- bijvoorbeeld bij VW- de voordelen onderhuids verborgen. Degelijkheid duurt daar echt niet meer het langst. Ook de Fransen zijn niet meer de zijdezacht geveerde auto’s, hoewel ze qua vormgeving absoluut onderscheidend blijven, net als de Italianen. De merken uit de laars zijn echter dusdanig in elkaar verstrengeld, dat van een eigen identiteit steeds minder sprake is. De Koreanen ontwikkelen zich steeds meer tot Duitse auto’s en bouwen op een indrukwekkende wijze de merkbeleving op.
Oorspronkelijke kernwaarden
En zo gingen we nog even door. We waren het er over eens dat er veel, heel veel moois wordt gebouwd. We waren het ook eens over het feit dat downsizing, hybride techniek, elektrisch rijden en gelikte marketing een nieuw soort beleving creëren. Dat de hang naar sportieve rij-eigenschappen veel goeds brengt, maar toch licht doorslaat. Die conclusies leidden ons eigenlijk op kinderlijk eenvoudige wijze naar het antwoord op de vraag: “Welk merk zit het dichtst tegen de oorspronkelijke kernwaarden aan?”
Twee finalisten
Er bleven twee finalisten over: Subaru en Mazda. Sinds eerstgenoemde echter van de stijlloze portieren is afgestapt- een absoluut stijlkenmerk- is de beleving bij het merk toch iets anders geworden. De Legacy en de Impreza gaan nog boxerend te wereld rond, maar dat gebeurt allemaal wel in een heel andere- meer anonieme- trim.
And the winner is....
Mazda pakte de "titel". Mazda, het merk dat de Red Dot Design Award voor de 6-serie binnensleepte. Mazda, dat weigert af te stappen van de atmosferische motortechniek. Mazda, dat een werkelijk fantastische 3 op de wereld heeft gezet. Mazda, dat geen enkele concessie doet aan de rijdynamiek, maar die in stand houdt. Mazda, het merk met de fraaiste cross over- de CX 5- in het assortiment. Mazda, het merk dat bij mij altijd een gevoelige snaar raakt.
Mazda blijft het dichtst bij zichzelf. Want het verlaat in veel opzichten de gebaande paden niet. Of juist wel. Door grotendeels zichzelf te blijven.
Deze column werd op 8 november 2013 ook geplaatst op www.autoweek.nl