Volkswagen 1303 Limousine (1972-1975)

Hij geldt als laatste nieuw in Europa ontwikkelde Kever: de Volkswagen 1303 die in augustus 1972 het levenslicht zag. In dat jaar volgde hij de 1302 op, die toen slechts twee jaar in produktie was. Ingegeven door Amerikaanse veiligheidseisen zag VW zich genoodzaakt om de kever vergaand te vernieuwen om deze aan de veiligheidseisen in het land van de onbegrensde mogelijkheden aan te passen. Amerika vormde de grootste exportmarkt voor het concern uit Wolfsburg. De combinatie met het gegeven dat de nieuwe generatie watergekoelde Volkswagens nog niet marktrijp was zleidde tot de 1303, die zich in veel opzichten een andere Kever werd. En vooral: een Superkever. Een naam, die al met verve door voorganger 1302 werd gedragen.

Grote stappen voorwaarts
De nieuwe Volkswagen werd voorzien van een gewelfde panoramische voorruit, die een glasoppervlak had dat 42% meer zicht garandeerde. De voorruit zorgde ook voor een gewijzigde dakconstructie en een korter front. De oorzaak van de uierlijke wijziging- de panoramische ruit- had alles te maken met de vanuit Amerika voorgeschreven- en op het moment van introductie niet meer actuele- minimumafstand tussen bestuurder, voorpassagier en voorruit. Volkswagen nam de gelegenheid te baat om de Kever op veel meer fronten aan te passen aa de eisen des tijds. Hij kreeg een gepolsterd dashboard- met kenmerkende overkoepelde snelheidsmeter- en een veiligheidsstuur mee. Verder kenmerkte de zit in de 1303 zich vanaf nu vooral door comfort en uitstekende zijdelingse steun. Daarnaast waren de rugleuningen in de 1303 zevenvoudig verstelbaar. Over comfort gesproken: ook de ventilatiemogelijkheden werden aanzienlijk verbeterd met extra uitstroomopeningen. Verder debuteerden de grote Olifantspoten- een geuzennaam voor de achterlichten-  op de meest volwassen Kever uit de geschiedenis, die dankzij de aanpassingen harmoieuzer overkwam dan de 1302.

Praktische bruikbaarheid en rij-eigenschappen
De praktische bruikbaarheid had onder die aanpassingen inclusief nosejob niets te lijden. Naast de 140 liter bergruimte bij de achterbank kon de reiziger onder het kofferdeksel aan de voorkant 260 liter aan bagage bergen. Net als bij de 1302- die ook een aanmerkelijk grotere kofferruimte had dan de "reguliere" kever- werd de extra ruimte gecreëerd door het ontbreken van de vooras. Deze was niet nodig, omdat de Mc-Pherson veerpoten met stabis hun weg hadden gevonden in de 1302 en 1303. Het leidde in beide gevallen tot een sterk verbeterd weggedrag en een afname van zijwindgevoeligheid. Ook de bekende overstuurneigingen werden vergaand geneutraliseerd. De dwarsdraagarmen in combinatie met de onafhankelijke vering achter droegen verder bij aan de verbeterde rij-eigenschappen.

Drie krachtbronnen
De 1303 was vanaf zijn introductie in 1972 met twee motoren leverbaar. De 1,3 liter met 44 pk en de 1,6 liter met 50 pk (aangeduid met type-aanduiding "S") werden in 1973 aangevuld door de uit de VW 1200 bekende 1,2 litermotor, die in een zelfs voor VW-begrippen ongewoon karige "A"- variant werd geplaatst. De grootte van de krachtbronnen bepaalde ook het type reminstallatie. Wanneer de koper besloot om de sterkste motorvariant op het bestelformulier te plaatsen, kreeg deze ook schijfremmen aan de voorzijde meegeleverd. Daarnaast stond de aspirant 1303-rijder nog een optioneel "L" pakket ter beschikking. Wanneer de keuze daarvoor werd gemaakt, rolde de 1303 met een aantal extra's van de Duitse band. De koper begroette dan een elektrisch klokje, ventilatiesysteem met twee standen, tapijt en slaapstoelen.

Optiepakketten: de tijd vooruit
Wie denkt dat winter-, veiligheids-, en zichtpakketten iets is van deze tijd vergist zich. Het slecht-weerpakket voorzag bijvoorbeeld in een wis/was installatie met intervalschakelaar, een krachtiger accu en halogeen mistlampen. Ook was er nog een pakket leverbaar met onder meer bumpers met gummi-inleg en achterruitverwarming. Bovenop al deze pakketten kon de klant de 1303 nog verder verfraaien met tal van accessoires, varierend van afsluitbare tankdop tot een semi-automatische versnellingsbak. Ook een heuse Klima-anlage en een schuifdak waren leverbaar. Personalisatie avant la lettre dus. Volkswagen liet overigens ook niet na om speciale versies te maken. De meest in het oog springende was de Gelb-Schwarzer Renner uit 1973, geheel in de sportieve geest van die tijd gespoten in de kleuren geel en zwart en voorzien van sportieve accessoires. Die schiepen verwachtingen op prestatiegebied, maar die verschilden niet van die van de reguliere uitvoeringen met 1.600 motor. Ook de Big Bug is een bekende klank uit het verleden.

Laatste modificaties in 1974
In 1974 krijgt de 1303 de laatste wijzigingen mee. De knipperlichten voor verhuizen van de spatborden naar de voorbumper. Daarnaast- en dat is een wezenlijke verbetering- wordt de stuurinstallatie herzien. De inrichting wordt zelfcorrigerend en daarnaast krijgt iedere 1303 tandheugelbesturing mee. Er vonden verder modificaties plaats aan het onderstel en ophanging. De 1303 raakte overigens in dat jaar in ieder geval op de thuismarkt de aanduidingen S en L kwijt, hoewel alle motoriseringen nog leverbaar bleven, evenals de uitgebreide uitrustingsmogelijkheden.

Afscheid in 1975
Zo gaat de 1303 Limousine het laatste jaar in. In juli 1975 loopt de laatste dichte 1303 voor de Europese markt van de band. In oktober 1975 wordt ook de produktie voor Amerika stopgezet. Tot verdriet van velen. Want ook deze kever was populair. En hield zich staande in een woelige automarkt, die werd bestormd door nieuwe carrosserievormen- zoals voorwielaangedreven compacts- en de Japanners die in Europa en Amerika steeds meer vaste grond onder de voeten kregen. Of om in 1974 met Auto Motor und Sport te spreken in een vergelijkende test met de nagelnieuwe en veel modernere Golf: de 1303 houdt zich staande en is uitgerijpt. "Wie aan hem gewend is kan er gerust nog één kopen", aldus het Duitse blad. Dat gebeurde tussen 1972 en 1975 massaal: er werden 916.713 stuks van de dichte 1303 geproduceerd.